سواد رابطه

اگر خواستی یاری انتخاب کنی، حتما کسی را انتخاب کن که تورا خوب ببیند، خوب بشناسد.که تورا عمیق بشناسد و عمیق ستایش کندکسی را انتخاب کن که عشق را خوب بشناسد، که جوری که فکر میکنی را جوری که لباس می پوشی، جوری که میخندی، جوری که شعر می خوانی را، جوری که میرقصی و جوری که به آسمان و دشت و دربا نگاه میکنی را خیلی دوست داشته باشد.

اغلب ما سواد رابطه نداریم چون

1. انتخاب خوب بلد نیستیم: اغلب کسی را بعنوان همسر انتخاب میکنیم که مشخصه های مورد علاقه مارا ندارد یا کم دارد.اما تحت تاثیر حس های لحظه ای ،اختلالات هورمونی،تعابیرغلط،جوزدگی و …انتخاب میکنیم بعداز مدتی که آن حس لحظه ای از بین رفت،شروع میکنیم به یکی تو سر خودمان زدن ویکی توسر دیگری…
“انتخاب خوب”یعنی برگزیدن کسی که بیشترین شباهت را با ما دارد و بیشترین درک را می تواند از شرایط داشته باشد و متقابلا بیشترین شباهت و بیشترین درک را می توانم نسبت به او داشته باشم(نه به معنای یکسان بودن).

2. فقدان شناخت از خود: اکثر ما از آنچه هستیم شناختی نداریم.دمدمی مزاج و تغییر ناپذیریم، اما تلاشی هم نمیکنیم برای آنکه بدانیم واقعت”که هستیم”.از علایق خود،از خواسته ها و نیازها و از آنچه دریک رابطه طلب میکنیم، شناختی نداریم.

3. عدم تعادل: بلد نیستیم آهسته و پیوسته دوست بداریم یعنی دوست داشتن خود را با ریتمی ملایم اما ماندگارافزایش دهیم،(نه خفه اش کنیم نه وادارش کنیم خفه مان کند).
در ابتدای رابطه آنچنان تند می رانیم که نفسمان بند می آید.تمام انرژی خودرا درهمان روزهای اول و هفته های اول رابطه خرج میکنیم وبعداز مدتی که باطری مان خالی شدشروع میکنیم به بهانه جویی و تلاش برای فرار.

4. نمیتوانیم درک کنیم که دنیای آدم ها باهم فرق دارد
توقع داریم کسی که در کنار ما قرار می گیرد،عین خودمان باشد!حتی حاضر نیستیم به نیاز ها، خواسته ها و علایق او توجه کنیم.نمیخواهیم غرور اورا بپذیریم و با احترام و حرمت نفس صحبت کنیم.
نکته آخر اینکه:چه خوب است تا زمانیکه از نظر روانی، جسمی، خانوادگی، اجتماعی شرایط متعادل نداریم، از شروع کردن رابطه عاطفی پرهیز کنیم.چرا که این عدم تعادل آسیب پذیری خودمان را بیشترمی کند.ویادمان باشد برای فرار از یک رابطه شکست خورده به فرد دیگری پناه نبریم.جای خالی کسی را نمی شود با بودن کس دیگر پر کرد.